τελωνίσιμος

-η, -ο / τελωνίσιμος, -ον, ΝΑ

ο υποκείμενος σε τελωνειακό δασμό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τελώνης + κατάλ. -ιμος, πιθ. μέσω αμάρτυρων αρχ. *τελωνίζω / τελώνισις].